کما چیست؟

کما یک حالت بیهوشی طولانی مدت است. در طول کما، فرد نسبت به محیط خود واکنشی نشان نمی دهد. شخص زنده است و به نظر می رسد که در خواب است. با این حال، برخلاف خواب عمیق، فرد با هیچ تحریکی از جمله درد نمی تواند بیدار شود.

فهرست مطالب

علت کما چیست؟

کما در اثر آسیب به مغز ایجاد می شود. آسیب مغزی می تواند به دلیل افزایش فشار، خونریزی، از دست دادن اکسیژن یا تجمع سموم باشد. آسیب می تواند موقت و قابل برگشت باشد. همچنین می تواند دائمی باشد. بیش از 50 درصد کماها مربوط به ضربه به سر یا اختلال در سیستم گردش خون مغز است. مشکلاتی که می تواند منجر به کما شود عبارتند از:

آسیب مغزی بدون اکسیژن این یک بیماری مغزی است که به دلیل کمبود کامل اکسیژن در مغز ایجاد می شود. کمبود اکسیژن برای چند دقیقه باعث مرگ سلولی در بافت های مغز می شود. آسیب مغزی بدون اکسیژن ممکن است ناشی از حمله قلبی (ایست قلبی)، ضربه یا ضربه به سر، غرق شدن، مصرف بیش از حد دارو یا مسمومیت باشد.

انواع آسیب‌های منجر به کما چیست؟

تروما

صدمات سر می تواند باعث تورم مغز و/یا خونریزی شود. هنگامی که مغز در نتیجه ضربه متورم می شود، مایع به سمت جمجمه فشار می آورد. این تورم در نهایت ممکن است باعث شود که مغز ساقه مغز را به سمت پایین فشار دهد، که می تواند به RAS (سیستم فعال کننده مشبک) – بخشی از مغز که مسئول برانگیختگی و آگاهی است، آسیب برساند.

تورم

تورم بافت مغز حتی بدون ناراحتی ممکن است رخ دهد. گاهی اوقات کمبود اکسیژن، عدم تعادل الکترولیت ها یا هورمون ها می تواند باعث تورم شود.

خونریزی

خونریزی در لایه های مغز ممکن است به دلیل تورم و فشرده شدن در سمت آسیب دیده مغز باعث کما شود. این فشرده سازی باعث جابجایی مغز می شود و باعث آسیب به ساقه مغز و RAS (که در بالا ذکر شد) می شود. فشار خون بالا، آنوریسم های مغزی و تومورها از علل غیر ضربه ای خونریزی در مغز هستند.

سکته مغزی: هنگامی که جریان خون در بخش عمده ای از ساقه مغز وجود نداشته باشد یا از دست دادن خون همراه با تورم باشد، ممکن است کما رخ دهد.

قند خون

در افراد مبتلا به دیابت، کما زمانی رخ می دهد که سطح قند خون بسیار بالا بماند. این وضعیتی است که به عنوان هیپرگلیسمی شناخته می شود. هیپوگلیسمی یا قند خون بسیار پایین نیز می تواند منجر به کما شود. این نوع کما معمولاً پس از اصلاح قند خون قابل برگشت است. با این حال، هیپوگلیسمی طولانی مدت می تواند منجر به آسیب دائمی مغز و کما مداوم شود.

کمبود اکسیژن

اکسیژن برای عملکرد مغز ضروری است. ایست قلبی باعث قطع ناگهانی جریان خون و اکسیژن به مغز می شود که هیپوکسی یا آنکسی نامیده می شود. پس از احیای قلبی ریوی (CPR)، بازماندگان ایست قلبی اغلب در کما هستند. کمبود اکسیژن می تواند با غرق شدن یا خفگی نیز رخ دهد.

عفونت

عفونت های سیستم عصبی مرکزی مانند مننژیت یا آنسفالیت نیز می توانند باعث کما شوند.

سموم

موادی که به طور معمول در بدن یافت می شوند، در صورتی که بدن به درستی آنها را دفع نکند، می توانند به سطوح سمی انباشته شوند. به عنوان مثال، آمونیاک به دلیل بیماری کبد، دی اکسید کربن ناشی از حمله شدید آسم، یا اوره ناشی از نارسایی کلیه می تواند به سطوح سمی در بدن انباشته شود. مواد مخدر و الکل در مقادیر زیاد نیز می توانند عملکرد نورون ها را در مغز مختل کنند.

تشنج

یک تشنج به ندرت باعث کما می شود. اما تشنج های مداوم – که وضعیت صرع نامیده می شود – می توانند. تشنج های مکرر می تواند از بهبودی مغز در بین حملات جلوگیری کند. این باعث بیهوشی طولانی مدت و کما می شود.

مراقبت از بیمار کرونا در خانه

اگر بیماری به مدت طولانی در حالت کما باشد؛ در مواقعی پزشک اجازه می‌دهد که بیمار را به منزل ببرند. در چنین مواقعی می‌توانید از خدمات پرستار در منزل آچاره، استفاده کنید. به این ترتیب، خیال‌تان از وضعیت جسمی بیمارتان راحت می‌شود.

منبع: WebMD